Hier is sprake van een nieuw trio bestaande uit de Noorse pianist Jan Gunnar Hoff, de Nederlandse bassist Jasper Somsen en de Deense drummer Carsten Lindholm. Vanzelfsprekend was dit trio ook mij onbekend, maar toen ik las dat bassist/componist Jasper Somsen er bij betrokken was, wist ik genoeg, ik heb al het een en ander van hem gerecenseerd en hem ook live gehoord, o.a. met Enrico Pieranunzi en inmiddels ben ik een grote fan. Het trio werd opgericht in 2023 en speelde toen ook diverse concerten, gezien hun ervaring opgedaan in het spelen met de crème de la crème van de internationale jazz lag het succes voor de hand. Zoals met alle moderne pianotrio’s is dit geen trio dat geleid wordt door de piano zoals vroeger meestal het geval was, alle drie de leden hebben evenveel inbreng, het beroemde E.S.T. heeft daarin de weg geëffend. Hoff schreef twee composities, Somsen twee en Lindholm drie, blijven er nog drie over die ze gezamenlijk schreven. De composities zijn speciaal voor dit album geschreven en tijdens concerten gespeeld alvorens ze werden opgenomen. De muziek is ontstaan door het begrip voor elkaar en in de improvisaties de bijna magische anticipatie voor hetgeen de andere muzikanten gaan doen, hierdoor klinken deze als een volstrekt samenhangend geheel waardoor de luisteraars ten volle kunnen genieten.

Het album gaat van start met “Autumn Breeze” dat volledig beantwoord aan de titel, een fraaie compositie van Hoff met een heerlijke melodie, laidback en met verstilde klanken, een fraaie opening. Het wordt vervolgd met “Beneath the surface” een sprankelende compositie van Somsen als een eerbetoon aan de eerder genoemde Enrico Pieranunzi, uiteraard speelt de contrabas van Jasper hier een belangrijke rol, in combinatie met lichtvoetige spel van Hoff en het subtiele drummen van Lindholm ontstaat hier weer een muzikaal juweeltje. “First Light” is een melodieuze compositie van Lindholm met wederom vloeiend spel van vooral Somsen. En zo gaan we van het ene naar het andere heerlijke nummer, ik ga ze niet allemaal bespreken, luister zelf en trek je conclusie, een top album ! Ik maak een uitzondering voor de twee improvisaties “Flight I”en “Flight II”, spannend en reuze knap. Het album wordt besloten met het groovy “Coming Home” een eerbetoon aan de groep Yellowjackets en losjes gebaseerd op hun Homecoming, een heerlijk besluit van een superieur album, we zijn weer een nieuw supertrio rijker!

Jan van Leersum